ایمپلنت های دندانی در شاخه ی جراحی های لثه ای و فک و صورت قرار می گیرند.
اما با توجه به کاربرد و استقبال زیاد از این درمان،به صورت جداگانه به بررسی آن می پردازیم.

زمانی که به هر علتی دندان یا دندان هایی از دست می روند و کشیده می شوند،فضای بی دندانی در آن ناحیه ایجاد می گردد.
به صورت سنتی، از دندان های مصنوعی متحرک و بریج(پل) های فلزی-سرامیکی یا تمام سرامیک ثابت برای درمان استفاده می گردید.
اما برای مثال دندان های متحرک گیر خوبی ندارند و گاهی باعث پوسیدگی دندان های کناری می گردند.
همچنین در بریج های قدیمی، اگر بیمار دچار بی دندانی انتهای فکی شده بود و تنها یک پایه دندانی داشت،امکان استفاده از بریج ها را نداشت و از طرف دیگر گاهی دندان سالم برای پایه شدن در بریج، تراش می خورد و حتی نیاز به درمان ریشه پیدا می کند .
ایمپلنت ها تا حد زیادی این مشکلات حین درمان فضای بی دندانی را برطرف نمودند.

ایمپلنت ها به جز در دیابت شدید،بیماری های سیستمیک خاص،تحلیل های استخوانی شدید غیرقابل پیوند،سیگار خیلی زیاد و چندین مورد خاص دیگر،
از دست رفتن تک دندان و یا تمام دندان های دو فک را جبران و درمان می نمایند.

ایمپلنت در دهان بیمار شامل دو قسمت است،یکی جز فلزی پیچ مانند( فیکسچر) که در بافت استخوان قرار داده می شود و بعد از چند ماه به استخوان پیوند می یابد(استئواینتگریشن)
و دیگری قسمت متصل شونده به فیکسچر است که در بالای استخوان است(اباتمنت فلزی یا سرامیکی) و در واقع تاج دندان از دست رفته را، بازسازی و آماده روکش می نماید.

در بریج های ایمپلنتی امکان اتصال پایه ی ایمپلنتی به پایه ی دندان طبیعی وجود ندارد،یعنی ایمپلنت تنها به ایمپلنت و دندان طبیعی تنها به دندان طبیعی، امکان اتصال و پل روکشی(بریج) را دارند.

برای بازسازی کامل فک پایین در به صورت پروتز ثابت حداقل ۶ ایمپلنت و برای فک بالا حداقل ۸ ایمپلنت مورد نیاز می باشد.(البته نظرات متفاوت هم در حداقل تعداد وجود دارند)

گاهی اوقات با از دست رفتن تمامی دندان های فک بیمار و جهت کاهش هزینه ی پروتز ثابت ایمپلنتی یا به علل دیگر،
در هر فک تنها دو تا چهار ایمپلنت در زیر پروتز متحرک استفاده می شوند(اوردنچر)،که قطعاً کیفیت پروتز ثابت را نخواهد داشت.
گاهی اوقات بعلت اقدام دیرهنگام و یا به دلایل دیگر استخوان کافی برای قرار دادن فیکسچر(قطعه پیچ مانند) وجود ندارد،در این موارد جراحی های افزایش عرض استخوان و یا بالا بردن سینوس های فک بالا(سینوس لیفت)،همراه جراحی ایمپلنت مورد نیاز می باشد که زمان و هزینه بیشتری را رقم خواهد زد.

قطعات فلزی ایمپلنت مانند تمام تولیدات مدرن دیگر ،در کشورهای مختلفی ساخته شده و در نتیجه کیفیت و هزینه های متفاوتی دارند،اما این تفاوت قیمت لزوماً به معنای کیفیت پایین تر نوع ارزان تر نخواهد بود.

 درمان زودهنگام و مشاوره با مرکز درمانی معتبر امکان موفقیت ایمپلنت ها را بیشتر می کنند.
هرچند شکست های درمان ایمپلنتی نسبت به موفقیت های آن،ناچیز می باشد اما در صورت عدم بررسی دقیق تشخیصی و رعایت اصول تخصصی،هزینه های درمانی و اقتصادی اضافه ای بر بیمار تحمیل خواهد شد.